Środek zapobiegawczy zgodny z KPK

Środek zapobiegawczy, jakim jest tymczasowe aresztowanie po wydaniu wyroku sądu, powinno odbywać się zawsze przy uzasadnionych przypuszczeniach co do winy osoby, która ma mu podlegać, ze względu na swój izolacyjny charakter. Zatrzymana może zostać zarówno osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, jak i już oskarżona w toku postępowania karnego. O zastosowaniu kary decyduje sąd na wniosek prokuratora, który swoją decyzję uzasadnia dobrem postępowania sądowego oraz jego bezproblemowym przebiegiem. Sąd może odrzucić taką prośbę, jeśli uzna, że jest zbyt stanowcza wobec podejrzanego lub zastosować łagodniejszy środek zapobiegawczy.

Charakter tymczasowego zatrzymania

Areszt jest dotkliwy dla zatrzymanego ze względu na konieczność czasowej izolacji od społeczeństwa. Zatrzymanemu nie przysługuje, tak jak w przypadku osób osadzonych w więzieniu, prawo do widzenia z rodziną lub wzięcia przepustki. Izolacja ma na celu dobro prowadzonego śledztwa i jak najsprawniejsze załatwienie sprawy przez sąd. Osoba podejrzana zatrzymana tymczasowo nie ma możliwości wpływania na tok sprawy, nie kontaktuje się też z osobami, które mogą być powiązane ze zdarzeniem.

Ile trwa tymczasowe aresztowanie?

Zgodnie z art. 263 § 1 KK nałożona na sąd izolacja może trwać maksymalnie 3 miesiące, z możliwością przedłużenia o kolejne miesiące – łącznie areszt nie może jednak przekroczyć roku (o czym mówi art. 263 § 2 KK). Jest to maksymalny przewidywany czas postępowania przygotowawczego, podczas którego zatrzymany nie powinien mieć możliwości wpływania na tok sprawy. Istnieją jednak wyjątki od tego reguły: sąd apelacyjny w szczególnych przypadkach może przedłużyć izolację do 24 miesięcy i dłużej (art. 263 § 3).

Tymczasowe aresztowanie – przesłanki

Jest kilka przesłanek zobowiązujących do zatrzymania osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa m.in.:

Adwokat od spraw karnych z Gorzowa Wielkopolskiego reprezentuje przed sądem zarówno oskarżonych o popełnienie przestępstwa, jak i poszkodowanych.